Inmiddels zijn we alweer een week terug van ons bezoek aan Segersta, onze toekomstige woonplaats. Voor diegene die het gemist hebben, we hebben de voorjaarsvakantie eens nuttig besteed en zijn een midweek op “werkbezoek” geweest in Zweden 😊.
“Werkbezoek” omdat het, naast uiteraard weer genieten van de prachtige omgeving, vooral ook een week was met afspraken. Nuttig, zeer nuttig zelfs, we zijn dan ook heel blij dat we dit hebben kunnen doen. Én niet te vergeten, we hebben voor het eerst “ons” huis gezien en bewoond!
Dit blog gaat dan ook vooral over die afspraken, ons huis en onze ervaringen. Ook nemen we jullie nog even mee in de ontwikkelingen rondom de aanstaande verhuizing, het opruimen en het naderende afscheid.
Kortom veel te vertellen dus laat ik maar snel beginnen. Veel leesplezier!
De start en het huis
Zoals gezegd een week met veel afspraken. Een week die overigens begon met een leuke ervaring voor Anniek en Iris. Ze hebben voor het eerst gevlogen! Maandagochtend om 08.25 uur (04.15 uur opstaan…) stegen we op vanaf Schiphol om minder dan 2 uurtjes later te landen op een zonovergoten maar koud Stockholm Arlanda Airport. De meiden vonden het opstijgen (en in mindere mate het landen) het leukst. Er tussenin is natuurlijk ook niet zo heel spannend.
Na het ophalen van de huurauto reden we in een kleine 2,5 uur naar Segersta. Overigens zijn we tussendoor nog even gestopt voor een “dagens lunch”, een heerlijk warm en koud buffet in één of ander sportcafé bij een grote sporthal. Dit is een Zweeds gebruik dat ons trouwens erg aanspreekt 😉.
Vol verwachting reden we ons huis tegemoet. In het echt zag het er nog mooier en Zweedser uit dan op de foto’s. Het koste even wat moeite om binnen te komen. We hadden de code voor het sleutelkluisje nog niet en toen we dat eenmaal hadden kostte het even wat tijd om het “systeem om de deur open te maken” door te krijgen…
Het moet gezegd, het was even wennen toen we binnenkwamen. Zal ook te maken hebben met de vermoeiende reis en de verwachtingen maar het is toch anders dan “thuis”. Eén ding was in ieder geval wel duidelijk, de verwarming deed het! Voor de rest was het inderdaad even wennen. Het is een knus ingericht huis, huiselijk vooral en ook met veel spullen. Maar ondanks het feit dat op dit moment alleen de begane grond bewoonbaar is was er voldoende ruimte. Een grote eetkamer/-keuken, prima woonkamer, 1 grote en 1 iets minder grote slaapkamer en een badkamer. Oh, en niet onbelangrijk (volgens de meiden dan…) er was goede, snelle en stabiele wifi!!
Na een tripje naar de dichtstbijzijnde supermarkt in Kilafors (ca. 10 minuten rijden) voor wat eten, het eten bereiden en nog wat tv kijken hebben we moe, maar inmiddels al wel redelijk gewend aan het huis, onze bedjes opgezocht.
De afspraken
De week stond voornamelijk in het teken van afspraken en kennismakingen. Dinsdagochtend zijn we gestart bij “Arbetsförmedlingen” ofwel het arbeidsbureau in Bollnäs (ca. 20 minuten rijden en een plaats met allerhande voorzieningen). Leonie had reeds wat voorwerk gedaan en heeft zich daar laten inschrijven als werkzoekende. Aangezien de meiden het al snel hadden gezien heb ik ze maar meegenomen voor een wandelingetje door het stadje en zijn we geëindigd bij een konditorei voor een lekkere koffie met kanelbulle. Aldaar hebben we Leonie opgewacht.
Na de koffiebreak hebben we even wat boodschapjes gedaan en hebben we vervolgens weer lekker geluncht. Wederom een koud en warm buffet, nu in mooi restaurantje bij een tuincentrum!
’s Middags stond dé afspraak van de week op het programma namelijk: de manege in Bollnäs! Na even zoeken vonden we uiteindelijk de persoon met wie we een afspraak hadden in de stallen. Wat keken de meiden (inclusief Leonie) hun ogen uit! Mooie, schone en opgeruimde stallen. Een prachtig grote binnenbak mét tribune. Veel ruimte voor de paarden zowel binnen als buiten en elk paard zijn/haar eigen borstels etc. Na een uitgebreide rondleiding en veel informatie hebben we afgesproken dat we, zodra we er definitief zijn, een afspraak gaan maken voor enkele privélessen voor Leonie, Anniek en Iris. Dit om het niveau te bepalen en te kijken in welke groep(en) ze t.z.t. kunnen instromen.
Woensdagochtend zijn we toeristisch naar Söderhamn gereden. Een vergelijkbare plaats qua grootte en voorzieningen met Bollnäs. Deze plaats hebben we tijdens onze vakantie ook aangedaan, we hadden dus herkenningspunten! Na een lekkere koffiestop (tja, koffie mét wat lekkers erbij, de zgn. “Fika” is óók zo’n typisch Zweeds gebruik waar wij maar al te graag aan meedoen 😉) en een korte wandeling mét valpartij van Rob op de ijzige stoep zijn we naar een grote supermarkt gereden voor nog weer wat hoognodige boodschappen.
’s Middags stond een bezoekje gepland bij een dicht bij ons huis gelegen restaurant waar Leonie wellicht kan werken. Het restaurant ligt prachtig op een klein eilandje in het meer waar wij op uitkijken, je komt er met een loopbrug. Erik en Billan (beiden oud top skiërs) runnen het restaurant/hotel annex conferentiecentrum samen met hun zoon en zijn vriendin.
Wát zijn we hier hartelijk verwelkomt! Na een lang, leuk en open gesprek met Erik, zijn zoon en zijn vriendin (wederom met koffie en koekjes) hebben we nog een uitgebreide rondleiding gehad door het restaurant, de kamers én op de ijsbaan gestaan die zij in de winter op het 50 cm. dikke ijs van het meer prepareren.
Donderdag stond in het teken van de scholen. Belangrijk voor ons als ouders maar vooral ook voor Anniek en Iris. ’s Ochtends hadden we een afspraak bij de Segersta skola in ‘ons’ dorp. Dit is een kleine school met ca. 70 leerlingen. Deze school gaat tot leergang 6 (leeftijd 12 jaar) wat betekent dat als we voor deze school zouden kiezen Anniek na 1 jaar naar een andere school gaat voor leergang 7 t/m 9. Dit is een zgn. ‘Friskola’ wat zoiets betekent als privéschool. De school die we die middag zullen bezoeken is een ‘kommunal’ school, een gemeentelijke school.
Van te voren hebben we al uitgebreid en leuk contact gehad met de directrice (Rektor) van de school en zij staat ons dan ook al vrolijk op te wachten mét enkele kindjes die het maar wat interessant vinden, twee van die Hollandse meiden op hun school 😊.
We worden hartelijk ontvangen en wat volgt is een uitgebreide rondleiding door de school en de schoolkantine (elke dag warm- en koud lunchbuffet voor de kinderen hier!). Ook wonen we een gedeelte van een les bij en praten uitgebreid met de directrice en een lerares Zweeds die de meiden zal screenen als ze hier op school komen. Na ruim anderhalf uur nemen we afscheid. Al met al een heel fijn en warm ontvangst!
Na de lunch reizen we af naar Kilafors om daar de Kilafors skola te bezoeken. Dit is een school waarbij alle leergangen worden gegeven (leergang 1 t/m 9 – leeftijd 8 t/m 16). Mede daardoor is deze school een stuk groter (ca. 200 leerlingen) én drukker. Ook hier worden we wederom hartelijk ontvangen en krijgen we een uitgebreide rondleiding door de directrice. We praten met leraressen, wonen een gedeelte van een les bij, spreken enkele leerlingen en doen veel indrukken op. Ook deze directrice is zo trots op haar school dat de tijd bijna vergeten wordt. In verband met onze ontmoeting met Marianne, de eigenaresse van het huisje, moeten we helaas voortijdig afhaken omdat we anders te laat komen…
Eenmaal bij het huis aangekomen staat Marianne ons al op te wachten met haar partner. Na de live kennismaking, voorheen was alles online gegaan, zijn we het huis binnen gegaan. Wij hadden naar aanleiding van onze ervaringen de afgelopen dagen in het huis al enkele vragen opgesteld en daar hebben we uitgebreid antwoord op gehad. Ook heeft ze ons de verrassend grote 1e verdieping laten zien (hier hadden wij nog geen sleutel van. Deze verdieping is weliswaar niet geïsoleerd en dient nu als opslag maar heeft weldegelijk potentie tot het maken van ten minste 3 grote slaapkamers. Interessant dus! We hebben hier onze 2 grote koffers gestald die we extra hadden meegenomen vanuit Nederland. Die spullen, voornamelijk zomerkleding, hoeft dus straks niet meer mee in de auto! Na nog een rondleiding buiten én door de schuur hebben we afscheid genomen van Marianne. Als afsluiting van deze enerverende dag én van ons werkbezoek zijn we in Kilafors lekker hamburgers en friet wezen eten 😊.
Vrijdag was weer een reisdag die op alle fronten voorspoedig verliep. Eenmaal terug thuis, in Ede, was het tijd voor het verwerken van alle indrukken, en wat waren dat er veel…
Conclusie
Wat een heerlijke week, of eigenlijk midweek, hebben we gehad zeg! Zoveel indrukken, zoveel gezien, zoveel mensen gesproken (in het Zweeds maar meestal snel over op het Engels 😉) en wat een goed gevoel!
Het huis in Segersta was even wennen maar voelde al snel als ‘thuis’. We zien ons hier wel aarden, in ieder geval voor de eerste 6 maanden. Het vrije uitzicht, het meer in de verte, reeën in de tuin, het groen, de ruimte, geen parkeerproblematiek… Dít is wat we zoeken én voorlopig hebben gevonden!
Over de scholen waren we het allemaal wel eens. Zowel de meiden als wij hebben het beste gevoel, in ieder geval voor de start, bij de dorpsschool in Segersta. Hier worden ze liefdevol opgevangen, krijgen ze de persoonlijke aandacht die ze in het begin nodig hebben in een vreemd land en met een vreemde taal. Overzichtelijk, lekker veel buiten spelen, schaatsen op de eigen schaatsbaan op het schoolplein en in de zomer zwemmen in de langs de school lopende rivier (de Ljusnan).
De voorzieningen in de buurt zijn ruimschoots voldoende. Oké, de Picnic komt hier de boodschappen niet aan huis brengen maar er zijn voldoende mooie, grote supermarkten in de buurt om te ontdekken. Ook de manege heeft indruk gemaakt, de meiden (én Leonie 😉) kunnen niet wachten om hier hun eerste lessen te gaan rijden.
Tot slot de gastvrijheid! Wat zijn de mensen aardig, geïnteresseerd en open. Ze namen alle tijd en leken bijna geen afscheid te kunnen nemen. We voelen ons hier erg welkom!
En nu doorpakken!
Eenmaal thuis hadden we nog 4 weken (inmiddels nog maar 3) voor het huis wordt overgedragen. Focus ligt dus steeds meer op het opruimen en inpakken. Het bankstel is inmiddels verkocht, Iris gaat op de step naar school omdat haar fiets verkocht is, het tv-meubel is weg etc. etc. Het wordt dus steeds leger in huis en daarmee ook ongezelliger. Dit zal het afscheid van in ieder geval dit huis, deze plek, hopelijk wat makkelijker maken. Zeker ook nu we weten wat er in Zweden op ons wacht.
Verder valt er veel te regelen. Het afscheid van de meiden op school, het ‘afscheid’ van familie, een laatste grote beurt voor de auto, adreswijzigingen etc. Qua werk heb ik inmiddels ook een afscheid gehad. Dit gebeurde tijdens de “verlate” kerstborrel van mijn afdeling waar ik werd verrast met een grote tas vol Hollandse lekkernijen, hopelijk passen ze nog in de auto op weg naar Zweden 😉.
Tot slot
Een lang blog dit keer, hopelijk hebben jullie het tot hier gered om het te lezen. We hadden dan ook veel te vertellen en zijn gewoon erg enthousiast over onze ervaringen tijdens ons “werkbezoek”. Iets wat we dus ook graag met jullie delen.
Het zou ook maar zo kunnen zijn dat dit ons laatste blog vanuit Nederland is! Met nog een kleine 3 weken te gaan verwacht ik niet dat ik nog tijd vind om een blog te schrijven eerlijk gezegd. Dit betekent natuurlijk wel dat ons volgende blog sowieso weer een hele speciale wordt, de eerste vanuit Zweden. Met ongetwijfeld weer veel te vertellen!
Ps. Veel van onze informatie over de emigratie halen we van internet, bijvoorbeeld van soortgenoten die ons zijn voorgegaan. Eén site met veel informatie is die van Quiet november en zij houden sinds kort ook een overzicht bij van Nederlandse bloggers en vloggers die in Zweden wonen. Uiteraard mogen wij op dat overzicht niet ontbreken 😊.
Lieve groet en tot de volgende blog,
Rob & Leonie