VERKOCHT!

En zo staat er een “verkocht” bord in je tuin… Wederom is er een grote stap gezet op weg naar onze droom (die steeds meer werkelijkheid lijkt te gaan worden). Het huis waar we ruim 13 jaar met veel plezier hebben gewoond, waar Anniek en Iris zijn opgegroeid en waar lief en leed is gedeeld wordt volgend jaar, eind maart overgedragen aan de nieuwe bewoners.

Alhoewel het soms nog een wat onwerkelijk gevoel is voelt het ook goed. We zijn “klaar” hier en toe aan nieuwe stappen. Dat je daarvoor soms belangrijke beslissingen moet nemen zoals je (t)huis verkopen is een gevolg en dat accepteren we.

In ons vorige blog schreven we nog dat we jullie in dit blog graag wilde meenemen in o.a. het “verkoop” klaar maken van onze woning maar de werkelijkheid heeft ons (wederom) ingehaald. Wees gerust, er zijn genoeg andere ontwikkelingen waarmee we dit blog kunnen vullen dus ……… veel leesplezier!

De tijd vliegt…

Nadat we onze makelaar de opdracht hadden gegeven om onze woning te verkopen ging het snel. 28 september, na een weekend dat in het teken stond van opruimen en schoonmaken, stond de fotograaf op de stoep. Die heeft, wat ons betreft, onze woning mooi vastgelegd. Wil je nog snel even kijken? Dat kan: https://www.funda.nl/koop/ede/huis-42550032-lutulistate-75/

Vrijdag 1 oktober kwam de woning op Funda te staan en was het wachten op de reacties en bezichtigingen. In overleg hadden we twee dagdelen ingepland voor bezichtigingen. Dit gaf ons de rust dat we niet op afroep de woning aan kant moesten hebben en we zelf continu het huis uit moesten vluchten 😊. Wel zo lekker.

Alhoewel de uiteindelijke animo en het aantal bezichtigingen ons (en de makelaar) weliswaar wat tegenviel was er toch een geïnteresseerd gezin die een bod deed. Dit bod was niet gelijk naar ons zin maar uiteindelijk na onderhandelen zijn we eruit gekomen! Lang verhaal kort, vrijdag 15 oktober (twee weken ná het te koop zetten!) hebben we een mondelinge overeenstemming bereikt met de nieuwe bewoners. En met een goede verkoopprijs boven de vraagprijs doen we netjes mee in het “nieuwe normaal” op de huidige overspannen woningmarkt…

Nu de wettelijke bedenktijd officieel voorbij is kan het “verkocht” bord dus in de tuin. De overdracht vindt plaats op 28 maart 2022 waarna wij kunnen afreizen naar Zweden om op 1 april onze (tijdelijke) woning te betrekken. Goed en strak geregeld toch? 😉

En nu verder

☒ Huis in Zweden huren
☒ Eigen woning verkopen
☐ “Ontspullen” en opruimen
☐ Werk zoeken in Zweden
☐ Emigratie verder voorbereiden
☐ Etc. etc.

Oké, weliswaar een wat versimpeld overzicht van ons stappenplan maar het geeft een beeld van de fase waarin we zitten…

Aangezien we de eerste periode in Zweden in een volledig gemeubileerde woning verblijven is het niet nodig om veel spullen mee te nemen. Daarbij zijn we niet echt gehecht aan meubels en veel andere zaken. We kiezen er dus voor om alleen de hoogst noodzakelijke én persoonlijke spullen mee te verhuizen. Deels vanaf dag 1 en deels later, als we een eigen woning hebben gevonden.

Deze fase kenmerkt zich voornamelijk door foto’s maken van spullen en deze op Marktplaats en allerhande Facebook groepen aan te bieden. Het één loopt wat sneller dan het ander maar het loopt! Komt bij dat we natuurlijk nog niet meteen alles verkopen want met kerst zitten we graag nog wel op onze eigen bank, slapen we nog wel graag in ons eigen bed en maken we nog graag dankbaar gebruik van onze wasmachine…

Werk

Aangezien ook in Zweden alleen de zon voor niets op komt zullen we ook daar een inkomen moeten gaan vergaren. Het geeft weliswaar rust dat we een mooie buffer meenemen na verkoop van onze woning maar we willen er uiteraard niet teveel op interen. Het is uiteindelijk ook ons potje voor een eigen woning (met gastenverblijf) daar.

Omdat het lastig is snel en direct te schakelen met Zweden hebben we een Emigratiepartner in de hand genomen die o.a. kan helpen met werk zoeken, bureaus inschakelen, allerhande papierwerk etc. Het zijn Nederlanders die in Zweden wonen en meer emigranten begeleiden bij hun stappen.

We doen uiteraard ook veel zelf. Zo passen we onze Linkedin profielen aan, werken onze CV’s bij én blijven natuurlijk lekker doorleren met de Zweedse taal!

Leonie heeft inmiddels haar baan per 1 januari opgezegd (nog zo’n stap/mijlpaal). Enerzijds geeft dit wat lucht naar de uiteindelijke emigratie toe qua voorbereidingen, te regelen zaken etc. Anderzijds gaat zij de tijd ook gebruiken om een opleiding tot leefstijlcoach te volgen. Voor diegene die dit niet (meer) weten, ze heeft enige tijd haar eigen praktijk gehad en wil dat graag weer gaan oppakken in Zweden. Nog zo’n droom die weer wordt opgepakt!

Ikzelf zal in ieder geval blijven doorwerken bij de Provincie Gelderland tot het (bittere…) eind. Overigens met plezier hoor dus dat zal best goed komen.

Inspiratie

Dit weekend was in Hoevelaken de Scandinavie-XL beurs. Dit is een jaarlijks terugkerende beurs met een grote variatie aan Scandinavische en noordse producten (dus ook IJsland, de Baltische staten, Finland) en een boeiend en veelzijdig activiteitenprogramma.

Gelukkig kunnen dit soort beurzen weer en daarom waren wij ook van de partij! We hebben de nodige inspiratie opgedaan en diverse mensen gesproken. Iris heeft nog een eland geschilderd met échte Zweedse verf én we zijn lid geworden van de Zweeds-Nederlandse Vereniging (https://zweeds-nederlandse-vereniging.nl). Deze Vereniging heeft als doel het versterken van de banden tussen beide landen. Ze geven 4 keer per jaar een blad uit en daar hebben we er een aantal van meegekregen. Daarnaast hebben we nog het boek “Bonusland, Een jaar immigrant op het Zweedse platteland” van Jasper van Kuijk (cabaretier en Volkskrant columnist) gekocht. Hij heeft een jaar met zijn gezin in Zweden gewoond en daar een leuk boek over geschreven.

• 

• 

Tot slot

De titel van ons vorige blog was “We hebben GROOT nieuws…” maar dat had net zo goed de titel van dit blog kunnen zijn. De verkoop van je woning, je thuis, het opzeggen van je baan, het zekere langzamerhand inruilen voor heel veel onzekerheid en nieuwe dingen, het is niet niks.

Toch voelt het voor ons allemaal nog steeds erg goed! Anniek en Iris wennen aan het idee, de juffen en kinderen in de klas weten het inmiddels en dat is fijn. Ze kunnen ook goed verwoorden waarom we het gaan doen. Ze lopen mee in het proces waar uiteraard ook ruimte is voor twijfels, die momenten hebben we allemaal wel eens.

Met de voor ons liggende drukke tijd durf ik geen uitspraak meer te doen over wanneer het volgende blog verschijnt. Zodra ik een moment van rust heb én er weer nieuws is zal ik dat uiteraard weer met jullie delen!

Lieve groet en tot de volgende blog,
Rob & Leonie